Wonen op een vakantiepark de enige optie.

Wonen op een vakantiepark soms de enige optie.

Bron: NOS Do 29 November 18:15  Geschreven door: Leen Kraniotis

Gescheiden en snel op zoek naar woning

"Ruim twee jaar geleden ben ik gescheiden", zegt moeder van twee kinderen Hanneke (niet haar echte naam). "Ik hoopte toen met urgentie een sociale huurwoning te vinden. Maar ik kreeg geen urgentieverklaring van de gemeente. Sindsdien woon ik her en der en de laatste paar maanden in een chaletje op een vakantiepark."

 "Voor een woning in mijn eigen gemeente kwam ik steeds niet bovenaan de wachtlijst. Ze zeiden dat ik me dan maar moest aanmelden voor woningen verder weg. Maar dan zouden mijn kinderen van school af moeten en verder van hun vrienden en vader komen te wonen. Dat wilde ik niet en de gemeente kon mij verder niks bieden. Ik heb nog gevraagd: mag ik in een chalet wonen tot ik een gewoon huis vind? Maar dat mocht niet. Het lijkt soms wel of ze liever willen dat je dakloos bent dan dat je in een chalet gaat wonen."

 "Een particulier huurhuis is voor mij alleen ook te duur", zegt ze. "Ik kan niet 750 euro per maand betalen. Hier ben ik 400 euro per maand kwijt, dat is wel te betalen. We zitten hier niet voor de lol. Er is niks te doen voor kinderen. Er zijn geen vriendjes, er wonen vooral oudere mensen of starters en ze kennen hier niemand.

 Inmiddels is het Hanneke wel gelukt om een sociale huurwoning te vinden. Volgende maand kan ze erin. En dat werd ook tijd, zegt ze. Want de gemeente waar haar vakantiepark in ligt, heeft haar al gewaarschuwd. Ze moet binnen zes maanden weg, anders krijgt ze een boete. "Ik vond dit chaletje een heel fijne tussenoplossing. Maar ik ben blij dat we weer de 'bewoonde wereld' ingaan. Er zijn niet genoeg huizen en daar moeten gemeenten iets aan doen."

 Huurschuld, eerst bij dochter ingetrokken en toen naar vakantiehuisje

"We zijn hier terechtgekomen omdat het de snelste manier was om een huis te krijgen", zegt de 66-jarige Corry (niet haar echte naam). "We moesten onze woning uit vanwege een huurschuld. Toen zijn mijn partner en ik bij mijn dochter ingetrokken. Maar dat liep niet zo lekker. En nu wonen we al bijna een jaar in dit vakantiehuisje."

 "Ik vind het heerlijk om hier te wonen", zegt ze. "Als je op een flat hebt gezeten, dan is wat buitenruimte erg fijn. En het hondje kan naar buiten." Samen met haar partner betaalt ze 700 euro per maand voor het huisje, inclusief gas en elektra.Dit is een oplossing voor een heel grote groep mensen.

Corry, bewoner vakantiepark

Ze is niet heel erg bang dat de gemeente achter haar aan komt. "Volgens mij gedogen ze het hier een beetje. Want ik weet dat veel mensen al jaren op dit park wonen. Dit is een oplossing voor een heel grote groep mensen. Als ze overal zouden stoppen met gedogen, dan wordt het erg. Ik zou niet weten waar ze al die mensen dan moeten laten wonen. De wachtlijsten zijn overal zo lang." Zelf staat ze nu ook op de wachtlijst voor een sociale huurwoning.

 Audrey, bewoner vakantiepark

Ook Audrey woont permanent op een vakantiepark. Ze is zelfstandig ondernemer en het liefst had ze een huis gekocht, nadat ze onlangs van haar man scheidde. "Maar ik word consequent afgewezen, omdat ik ondernemer ben. Mijn inkomsten waren volgens de banken niet hoog genoeg voor een hypotheek, doordat ik kosten heb gemaakt met de verhuizing van mijn praktijk. Maar mijn omzet is verder prima en al jaren stabiel. Het is heel frustrerend, ik werk keihard, maar banken zeggen iedere keer nee."

Omdat ze nu al in een zomerhuisje woont, weigert de gemeente haar nog een urgentieverklaring te geven voor een sociale huurwoning. "En zonder urgentie duurt het zes jaar. Er is gewoon woningnood. Ik heb geen andere keus dan op een park te wonen, anders staan ik en mijn dochter op straat."

Ook de particuliere huursector bleek voor haar geen optie, want ook daar zijn er inkomenseisen. "Al met al kom ik met mijn jaarcijfers met de gemaakte kosten helaas niet in aanmerking. Er wordt ook hier alleen maar naar de inkomsten gekeken en niet naar de stabiliteit in je bedrijf. Ik word hier moedeloos van en wil niet in een zomerhuisje wonen met mijn dochter. Maar op deze manier heb ik geen keus, ook al ben ik een hardwerkende ondernemer."